Fotograaf: De FotoKoreaan

De rode neus…
humor en (h)erkenning dragen bij aan gezondheid en welbevinden.

De rode neus is en blijft het kleinste maskertje: mensen herkennen door de neus het archetype van de clown. En voor de clown heeft het een psychologisch effect. De clown verlegt grenzen, is ondeugender, dommer, onhandiger dan een ‘normaal’ mens. Het verschil tussen de persoon zelf en de miMakker is bovendien duidelijker. Een miMakker ís en blíjft in de basis een clown.
De clown vertegenwoordigt veel: openheid, authenticiteit, kwetsbaarheid, onbevangenheid. De clown is onvoorwaardelijk in het nu; er is alleen dat wat er ís. Dat alles leidt tot een lach en een traan bij de ander.

Maar er is nog iets: de neus is een uitnodiging tot spelen. Door te spelen (her-)ontdekken we onszelf en onze omgeving.
Als clown bevinden we ons in de spelende wereld. De neus herinnert ons én ons publiek (cliënten) daaraan. De verschijning mét neus roept bij de ander als vanzelf de uitnodiging tot spelen op.

Voor iedereen in de omgeving is duidelijk wie de miMakker(-clown) is en waarvoor hij/zij komt. Dat de miMakker nu in een andere manier van ‘zijn’ is, dan wanneer deze zelfde persoon zijn andere werk doet. Én…. de mensen om de miMakker, of het nu personeel, familie of de cliënt is, worden vaak als vanzelf geprikkeld tot spel in de vorm van stoute opmerkingen, grapjes. De neus maakt iets ondeugends in hen los. Spelen is creëren. In het Hebreeuws hebben overigens de woorden ‘creatie’ en ‘gezondheid’ dezelfde wortels. Dat is geen toeval. De miMakkers brengen een moment van gezondheid door samen met de ander te spelen!

De uitspraak, uit de mond van een Israëlische arts, die veel met de clowns in het ziekenhuis samenwerkt, is veelzeggend: ”Het is beter om één clown in de stad te hebben dan twaalf artsen.” En dat is niet zomaar een uitspraak die uit de lucht gegrepen is. Er zijn genoeg onderzoeken die bevestigen dat humor en (h)erkenning bijdragen aan gezondheid en welbevinden.