Mevrouw Bloem kan al heel lang niet meer praten. Ze kijkt meestal starend voor zich uit en volgt soms de gebeurtenissen om haar heen. Mevrouw is vandaag echter goed wakker. Want als miMakker Sophie de huiskamer binnen wandelt, kijkt mevrouw Bloem naar al haar bewegingen. Mevrouw Fonsen is er ook. Meestal staat zij direct op om Sophie te begroeten. Ook deze keer straalt haar gezicht bij het zien van Sophie. Maar in tegenstelling tot andere keren, wendt ze nu haar blik naar mevrouw Bloem en blijft zitten.
Sophie ziet de aandachtige blik van mevrouw Bloem en haalt langzaam een knuffelmuisje uit de zak van haar jurk. Verwonderd kijkt mevrouw Bloem naar het muisje, Sophie laat het bewegen in haar handen. En terwijl mevrouw het beestje met haar ogen volgt, komt Sophie dichterbij. Ze laat het muisje bij mevrouw op schoot kruipen en brengt het omhoog via haar arm naar mevrouw haar wang. Daar laat ze het zacht kriebelen. Mevrouw drukt zelf met haar wang tegen het beestje aan. En wanneer Sophie voorzichtig met het knuffeldiertje via de hals van mevrouw naar haar andere wang gaat, beweegt ze uit zichzelf haar gezicht mee. Ze lijkt zichtbaar te genieten van de zachte aanraking.
Wat prachtig, wat mooi
Sophie ruilt het muisje voor een zacht kwastje en weer ziet ze hoe mevrouw haar gezicht beweegt om het strelen te ervaren. Sophie mag nog dichterbij komen en verruilt nu het kwastje voor haar handen. Ze is nu zo dichtbij dat hun voorhoofden elkaar bijna raken. Ze voelt dat mevrouw hierbij spontaan het laatste stukje overbrugt, door haar hoofd tegen dat van Sophie aan te leggen. En zo zitten ze samen, met hun voorhoofden tegen elkaar. Wanneer ze weer los laten, kijken ze elkaar aan. Sophie kijkt nu recht in twee mooie ogen die haar zoveel zeggen in een intens contact zonder woorden. Na een poosje zo dicht bij elkaar te zitten, neemt Sophie langzaam afscheid. Sophie kijkt op en ziet dat mevrouw Fonsen met aandacht en ontroering naar hen heeft gekeken. Want terwijl Sophie zich naar haar omdraait, hoort ze haar zeggen: “Oh wat prachtig, wat mooi.”
Ook mensen met dementie zijn in wel degelijk in staat rekening te houden met anderen. Dat blijkt maar weer uit de reactie van mevrouw Fonsen. Het verraste mij, Gerja, ook.
Gerja