Toen in 2007 de opleiding tot miMakker op mijn weg kwam, heb ik geen moment getwijfeld om er aan te beginnen. Als verzorgende was het voor mij een uitdaging om te proberen in contact te blijven met mensen met dementie. Ook als ze steeds verder achteruit gingen. Dat ik mijzelf moest aanpassen aan hun beleving werd mij steeds duidelijker.
Ik zag familie worstelen in het contact met hun dierbaren, maar ook zag ik mensen die de kunst van het meebewegen gewoon in zich hadden. Zij vonden als vanzelf steeds weer de sleutel tot contact.
Zo was er een hoogbegaafd echtpaar, zij waren 60 jaar getrouwd. Toen hij Alzheimer kreeg is zij naar mogelijkheden gaan zoeken om toch met hem in gesprek te kunnen blijven. Zo maakte ze een fotoboek met herinneringen vanaf dat ze elkaar leerden kennen. Ze had het altijd bij zich als ze kwam. Samen bladerden ze er in en kwam er als vanzelf een gesprek op gang. Dat boek werd in de loop der tijd dat hij opgenomen was aangepast. Wanneer ze merkte dat foto’s hem alleen nog maar in verwarring brachten, haalde ze deze er uit en ging ze op zoek naar nieuwe. Hij kon lachen om een foto, maar ook mopperen of huilen. Dat was allemaal goed, ze deelde vaak zijn emotie. Dan waren ze samen even blij of boos of verdrietig. Ze voelde gewoon aan wanneer het alleen maar verwarring en onzekerheid opriep. Daar werden ze geen van tweeën blij van. Dus werd zo’n foto vervangen. Wat overbleef was een prachtig en liefdevol herinneringsboek, dat tot zijn laatste levensdagen een geweldig hulpmiddel was in het intense contact tussen die twee.
Nieuwe foto’s
En dat is nu net wat een miMakker ook doet. Heel goed kijken naar en afstemmen met de mens met dementie of met een verstandelijke beperking. Aanvoelen wanneer er een grens dreigt te worden gepasseerd die niet goed is voor de ander. Dan een stapje terug doen en zoeken naar nieuwe ‘foto’s’ die comfortabeler zijn voor de ander. Het zorgvuldig gekozen kostuum en de rode neus maken de miMakker nog creatiever in zijn of haar mogelijkheden. Vanuit die intensieve zoektocht ontstaan vaak de mooiste ontmoetingen. Dat zijn cadeautjes voor beide kanten. Makkelijk? Nooit! Maar ongelofelijk de moeite waard.
Nel